De aangezichtsspieren die voor onze gelaatsuitdrukking zorgen, kunnen eenzijdig verlamd raken door een beschadiging van de 7 hersenzenuw, de nervus facialis. 

We spreken dan van een perifere facialisparese. Een plotseling opkomende verlamming van één helft van het gezicht, waarbij geen afwijkingen worden gevonden die de verlamming verklaren, wordt de verlamming van Bell genoemd, ook wel de Bellse parese.  

 

De aangezichtszenuw loopt door een nauw kanaal in de schedel achter het oor en is daardoor erg kwetsbaar. Wanneer deze zenuw ontstoken raakt en opzwelt, functioneert deze minder. 

Dat kan veroorzaakt worden door het herpes simplex virus. Dit 'slapende' virus kan actief worden na oorontsteking, blootstelling aan kou, bij stress en bij verminderde weerstand. De KNO-arts of neuroloog kan onderzoeken wat  bij u de oorzaak is van de beschadiging van de zenuw. 

De aangezichtszenuw zorgt voor de activiteit van de aangezichtsspieren,  de smaaksensatie van een deel van de tong en voor het afdempen van harde geluiden die het oor binnenkomen. Door de zenuwbeschadiging worden de spieren in het gezicht onvoldoende geactiveerd. 

Bij een aangezichtsverlamming is de bewegingsmogelijkheid van een gezichtshelft verminderd of helemaal uitgevallen. Bij aanvang van de verlamming kan het oog niet meer gesloten worden en de mondhoek hangt af, waardoor het gezicht scheef toont. In eerste instantie is er sprake van een gestoorde mimiek en problemen met spreken, drinken, kauwen en de speekselproduktie.

Andere bijkomende verschijnselen zijn een tranend oog, gevoeligheid voor zonlicht en een veranderde smaak. Het gehoor kan gevoeliger worden.  

Bij circa 70 procent van de patiënten geneest deze verlamming vanzelf, zonder enige therapie binnen 6 weken. Soms kan het begin van het herstel echter enkele maanden op zich laten wachten, waarna vervolgens het herstelproces zeker nog negen tot twaalf maanden kan doorgaan.
Bij de overige 30 procent herstelt de nervus facialis, niet of slechts gedeeltelijk en zullen in meer of mindere mate restverschijnselen blijven bestaan. Er is dan nog verschil in activiteit in beide delen van het gelaat en/of  stijfheid tijdens praten, eten en drinken, waarbij de spieren in het gezicht op een abnormale manier kunnen meebewegen.  

Door de herstelperiode te begeleiden met Mimetherapie is meer kans op een optimaal herstel van de activiteit van de aangezichtspieren en de symmetrie in uw gezicht. Hierover kunt u meer lezen onder de knop Mimetherapie.

Meer informatie over aangezichtsverlamming vindt u op de website van Dr.Lohuis: www.facial-plastic-surgery.nl/aangezichtsverlamming/